Նրանցից ո՞վ կարող է հավասարվել ողջերին. մարդ հույս է տածում, թե կենդանի շունը լավ է, քան սատկած առյուծը։

Մի անգամ տղան ասում է հորը. «Ես այլևս մանկական Աստվածաշունչը չեմ կարդա, որովհետև կարդալուց հետո, միևնույն է, ոչինչ չեմ հիշում»։ Հայրը ոչինչ չի պատասխանում տղային, այլ ասում է. «Լա՛վ, այժմ վերցրու մեր ածուխի դույլը ու գնա գետից ջուր բեր»։ Տղան ուրախացած, որ այլևս գիրք չի կարդալու, գնում է կատարելու հոր ասածը։ ՈՒ երբ ջրով լի դույլը բերում, հասցնում է տուն, տեսնում է, որ համարյա ոչինչ չի մնացել այնտեղ, քանի որ դույլը ծակ է լինում։ Հայրն ասում է. «Ոչինչ, տղաս, գնա նորից ջուր բեր»։

Թագավո՛ր հզոր, ապավե՛ն ծարավածների և փրկի՛չ նեղվածների, որ մեզ համար չարչարանքների ենթարկվեցիր անօրեններից, արթնացրո՛ւ Քո զորությունը և արի՛ ապրեցնելու Քո արյամբ գնվածներին, (թույլ) մի՛ տուր սատանային գերել Քո փրկածներին, մի՛ թող չարին բնակվել Քո սուրբ անվան տաճարում և Քեզ մարմին և անդամ եղածներիս մի՛ թող ոտնակոխ լինել և ծաղրվել թշնամուց, այլ գթա՛ Քո արարչական սիրով Քո արարածներին:

Ամեն բանի ժամանակը կա և կա ճիշտ կատարելու եղանակը, բայց շատ բան էլ կա, որ մարդ չգիտե, որովհետև չգիտե, թե ինչ է լինելու, և ինչ էլ որ լինի` ո՞վ պիտի պատմի նրան։

Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն պատրիարք և Ամենայն Հայոց կաթողիկոսը Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում ընդունել է Հայաստանում Ռուս ՈՒղղափառ Եկեղեցու համայնքների կառավարիչ, Վլադիկովկասի և Ալանիայի Լեոնիդ եպիսկոպոսին:

Արարատյան հայրապետական թեմի առաջնորդ Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանը չի պատրաստվում առաջադրվել Պոլսո Հայոց պատրիարքի ընտրություններում՝ ասաց Սբ Սարգիս եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Եսայի Արթենյանը:

Որ ընկածին ասացիր, թե՝ «Քո մեղքերը ներվում են քեզ», և ավազակին, թե՝ «Այսօր ինձ հետ դրախտում կլինես», ցո՛ւյց տուր ինձ զորությանդ և գթությանդ սերը, քանզի Դու ես իմ պաշտպանը, բարի հույսն ու հաղթող Փրկիչը, տերերի Տերն ու բոլոր մխիթարությունների Աստվածը: Քեզ Փա՛ռք հավիտյանս հավիտենից, ամեն:

Ամբարիշտների բազմածին զավակները պիտանի չեն լինի, փտած շիվերը խոր արմատներ չեն տա, և հաստատուն չի լինի խախուտ հիմքը։ ՈՒ թեև միաժամանակ ճյուղերը կարող են բողբոջել, բայց լինելով անկայուն հաստատված` պիտի տարուբերվեն հողմից և հողմի ուժով էլ պիտի արմատախիլ լինեն։

Նախ հայորդիներիս, ապա համայն ազգերի համար հուլիսի 27-ի հիշարժան օրվա վերաբերյալ Աստվածաշնչում այսպես է գրված. «Եվ յոթերորդ ամսվա քսանյոթերորդ օրը տապանը Արարատ լեռան վրա նստեց» (Գիրք ծննդոց, 8.4):

Մարիամ Մագդաղինացու պարականոն ավետարանում, երբ Հիսուսին հարցնում են. «Ո՞րն է աշխարհի մեղքը», պատասխանում է. «Մեղք չկա, այլ չափազանցությունն է ծնում անօրեն արարքներ, որ դառնում են մեղք. ահա թե ինչու դուք հիվանդանում եք ու մահանում»: